Μοναξιά, 1907-12, ελαιογραφία σε χαρτόνι, 46,8 x 32,3 εκ.

Εδώ παρατηρούμε έναν άνδρα με σκούρο κοστούμι να κάθεται αναπαυτικά σε έναν λευκό καναπέ. Με το δεξί του χέρι συγκρατεί ένα βιβλίο, το οποίο μελετά, ενώ με το αριστερό του χέρι στηρίζει το κεφάλι του. Πρόκειται για τον Τζώρτζη Καραβία, πατέρα του συζύγου της ζωγράφου. Το περιβάλλον είναι ιδανικό για τη δραστηριότητα του εικονιζομένου: βρίσκεται σε ένα περιβάλλον ήσυχο, όπου συνυπάρχουν αρμονικά βιβλία και πίνακες ζωγραφικής μέσα σε μια ζεστή ατμόσφαιρα που ευνοεί τη μελέτη, την ανάγνωση και την ενδοσκόπηση.

Το περιβάλλον εναρμονίζεται με την ψυχική διάθεση του εικονιζομένου και αυτό επιτυγχάνεται με ποικίλους τρόπους. Η ζωγράφος επιλέγει σκοτεινούς τόνους, δίνει έμφαση στον λιγοστό φωτισμό που διαχέεται στο χώρο από το μικρό παράθυρο που βρίσκεται πάνω δεξιά στη σύνθεση, ενώ επιλέγει να ορίσει τα περιγράμματα με αδρές πινελιές. Η αντίθεση του σκούρου χρώματος του κοστουμιού με το λευκό του καναπέ ορίζει με ισορροπημένο τρόπο τον χώρο.

Η σύνθεση είναι στιβαρή και παραπέμπει στη γερμανική ιμπρεσιονιστική αντίληψη για τη ζωγραφική επιφάνεια, στην οποία η δημιουργός σταθερά επιστρέφει στο έργο της. Το εικονιζόμενο πρόσωπο ψυχογραφείται άρτια. Τοποθετείται μέσα σε ένα ήρεμο, ήπιο και απομονωμένο περιβάλλον και το ίδιο ξεχωρίζει για τη στοχαστική του διάθεση. Είναι προσηλωμένο στην ανάγνωση και την περισυλλογή, κάτι που μάλλον δηλώνει το ενδιαφέρον και την κλίση του στις διανοητικές και πνευματικές ενασχολήσεις. Το έργο αυτό τοποθετείται την περίοδο μεταξύ 1907-1912, όταν, ώριμη πλέον καλλιτεχνικά, η ζωγράφος έχει εξελίξει την τεχνική της και αποδίδει τα θέματά της με δυναμική, μέσα από το προσωπικό της βλέμμα.