Paysage - Ομπρέλες στην ακτή, 1956, ελαιογραφία σε χαρντ-μπορντ, 85 x 90,2 εκ.

Παρατηρώντας το έργο αυτό, το πρώτο που αντιλαμβάνεται κάποιος είναι τα έντονα χρώματά του και οι πολλές εναλλαγές τους. Με μια πρώτη ανάγνωση είναι ίσως δύσκολο να αντιληφθεί τι απεικονίζεται. Διαβάζοντας τον τίτλο Ομπρέλες στην ακτή, ο παρατηρητής αναζητά και εντοπίζει τα δύο τριγωνικά σχήματα με τα οποία αποδίδονται οι ομπρέλες. Λίγο πιο πέρα, στη βάση της σύνθεσης, οι τόνοι του μπλε προδίδουν την ύπαρξη της θάλασσας. Η σκηνή αρχίζει να γίνεται σαφής. Βρισκόμαστε σε μια παραλία, με τις δύο ομπρέλες να τοποθετούνται στο κέντρο της σύνθεσης.

Στο συγκεκριμένο έργο, τα χρώματα είναι εκείνα που πρωταγωνιστούν. Το θέμα αποδίδεται εξπρεσιονιστικά και τείνει στην αφαίρεση. Η πιστή απόδοση της σκηνής δεν είναι ζητούμενο, όσο η απόδοση σκέψεων και συναισθημάτων της ζωγράφου που έρχονται να βιωθούν, εντελώς προσωπικά, από εμάς τους θεατές. Προσκαλούμαστε λοιπόν να αφεθούμε στη σαγήνη και τον δυναμισμό των χρωμάτων.

Η ζωγράφος και χαράκτρια Κούλα Μπεκιάρη ήταν αυτοδίδακτη. Δεν σπούδασε σε κάποια σχολή, αλλά διαμορφώθηκε μέσα σε κύκλο σπουδαίων πνευματικών ανθρώπων του Μεσοπολέμου. Συγκεκριμένα, μελέτησε ιστορία της τέχνης δίπλα στον Ζαχαρία Παπαντωνίου, ζωγραφική δίπλα στους Θεόφραστο Τριανταφυλλίδη και Κωνσταντίνο Παρθένη και χαρακτική δίπλα στους Γιώργο Βελισσαρίδη και Γιώργο Μόσχο. Αργότερα, συνέχισε τις σπουδές της στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ολλανδία. Στο έργο της κυριαρχεί το εξπρεσιονιστικό ιδίωμα, η ενστικτώδης και θαρραλέα χρήση των χρωμάτων, καθώς και η δημιουργία υφών στην επιφάνεια του καμβά της.